Grote verwachtingen over het armoedeplan worden niet ingelost!

Open Vld Beveren heeft ruim een jaar moeten wachten op de publicatie van het Beverse armoedeplan. De verwachtingen waren m.a.w. hooggespannen, maar het resultaat draaide uit op een sisser.  Open Vld Beveren meent dat er met moeite gesproken kan worden van een echt armoedeplan. Het gaat hier eerder om een oplijsting van goede voornemens, die allen apart stappen in de goede richting zijn, maar het globale resultaat is verre van voldoende.

De gemeente vindt het opportuun om in hun plan bepaalde realisaties te vermelden uit de vorige legislatuur. Dit vinden ze zo belangrijk dat ze er maar liefst 5 van de 11 pagina’s aan spenderen. Open Vld Beveren vindt dit ronduit beschamend, zeker indien u weet dat de kansarmoede-index de voorbije legislatuur exponentieel is toegenomen. In 2012 bedroeg deze index nog 5,1, terwijl die in 2016 meer dan verdubbeld is naar 11,0 (bron: Gemeentemonitor Beveren[1]).

Open Vld Beveren was dan ook erg verbaasd toen het tijdens de afgelopen gemeenteraad van 28 januari van de bevoegde schepen, Dirk Van Esbroeck, te horen kreeg dat het huidige armoedebeleid in Beveren tot de top van Vlaanderen behoort. De bevoegde schepen suggereerde toen dat Kortrijk qua armoedebeleid nog kan leren van Beveren. De Stad Kortrijk heeft reeds verschillende prijzen in de wacht gesleept met hun armoedebeleid. Open Vld Beveren is dus op zijn minst gezegd verbaasd te horen dat de bevoegde schepen het niet nodig acht om goede praktijken van andere steden en gemeenten bijeen te brengen en in Beveren in de praktijk te brengen. Open Vld Beveren vraagt zich dan ook af hoe serieus de gemeente hun armoedebeleid neemt.

Activering, schuldhulpverlening, woonbegeleiding en kinderopvang zijn de 4 pijlers waarop de stad Kortrijk een effectief armoedeplan heeft gebouwd.  Laat ons even kijken wat Beveren daaromtrent voorstelt.

• Wat activering en begeleiding naar tewerkstelling betreft, verwijst het plan van Beveren naar de Werklift en de samenwerking met Levanto. Dat zijn prima initiatieven in functie van activering, die steeds werden gesteund door onze partij. Dit blijft echter té beperkt. We stellen vast dat er verwezen wordt naar een budget van minder dan 100.000 euro. Dat is geen serieus budget om een echte activering te realiseren.
• Ook bij de schuldhulpverlening stellen we vast dat dit plan veel te weinig ambitie vertoont: er wordt gewoon herhaald dat de gemeente de wachtlijsten wil terugdringen naar 3 maanden, net zoals 6 jaar geleden en dit zonder hier extra beleid rond te ontwikkelen. Dat is niet ernstig. Nochtans is inzetten op preventie van schuldproblematiek een essentiële stap in het wegstappen van armoede.
• Verder is een sterke woonbegeleiding broodnodig in onze gemeente. Het plan van Beveren probeert dit aan te pakken met vrijwilligers. Als basisondersteuning is dit ok, maar er moet ook professionele begeleiding zijn. Anders zal dit nooit de nodige impact hebben. Anderzijds hebben we al eerder in het meerjarenplan moeten vaststellen dat het aantal woningen van de gemeente sterk worden afgebouwd. Onmiddellijke nood kunnen we dus ook al niet meer lenigen.
• Het inzetten op een betere kinderopvang kunnen we enkel ondersteunen. Maar de vernieuwing en uitbreiding van Windekind gaat nog jaren duren en vormt ook geen oplossing voor mensen uit de deelgemeenten. Wij stellen alvast voor om in te zetten op kleinschalige opvang door onthaalouders in de deelgemeenten. Dit kan snel en deze initiatieven blinken in vele gevallen uit door flexibiliteit in uren en voor noodopvang.

Armoede is hét schoolvoorbeeld van een transversaal beleidsthema. Het structureel invoeren van een armoedetoets bij elke belangrijke beslissing van de gemeente stimuleert een permanente focus op deze problematiek. Elke beleidsbeslissing kan immers impact hebben op mensen die het nu al moeilijk hebben om de eindjes aan elkaar te knopen tegen het einde van de maand.

Een goed plan moet afgelijnde en realistische budgetten hebben en becijferde doelen. Dit missen we absoluut in de voorstellen die op tafel liggen. Koken kost geld, maar in dit document staat enkel een opsomming van de uitgaven van 2018. We moeten ook vaststellen dat de bedragen die daar vermeld worden voor het overgrote deel uitgaven zijn die door een hogere overheid worden terugbetaald.

Gemeenteraadslid Kitty Schelfhout vat samen: “Door het lange wachten, waren onze verwachtingen voor het armoedeplan hooggespannen. Jammer genoeg blijft het ook hier zoeken naar creativiteit… De mot zit duidelijk in dit schepencollege. Het wordt dan ook hoog tijd dat men de zaken terug ter harte neemt en met frisse ideeën aan de slag gaat.”